28 Νοεμβρίου 2015

Αμέριμνη...

Όταν βρισκόμαστε πραγματικά στο μονοπάτι της ουσιαστικής ζωής μας, είναι αναπόφευκτες οι συνεχείς ανατροπές. Η εκπαιδευμένη σκέψη/φαντασία ούτε καν διανοείται πως αυτό σημαίνει καθημερινή, φυσιολογική διαδικασία, η οποία αφαιρεί τη "συνέχεια" που οι περισσότεροι έχουν ανάγκη για να αισθάνομαι ασφαλείς.

Εκεί που προχωράς, αμέριμνη (αν και το "αμέριμνη" χάνει πλέον κάθε προηγούμενη, γνώριμη έννοια), ξαφνικά ανακαλύπτεις, ένα κλειδί, ένα χαμένο στοιχείο, που συνδέει πολλά άλλα. Δεν το ήξερες; Tο ήξερες. Όμως ανακαλύπτοντας το ξανά, σε νέο πλαίσιο, μέσα από άλλη οπτική, αποκτά ένα διαφορετικό, ξεχωριστό νόημα και αξία.

9 Νοεμβρίου 2015

Δύο εκκλησιές



Θέλεις να ξεσηκωθείς, αλλά φοβάσαι όλ’ αυτά που θα χρειαστεί να χάσεις. Σκέφτεσαι όλα όσα θα αναγκαστείς να στερηθείς. 

Και θα χάσεις πολλά….όλ' αυτά που θεωρείς αναγκαία, που πλάθουν την ταυτότητα και την υποτιθέμενη ασφάλειά σου. 

Για να μάθεις να μην εξαρτάσαι, να μην βασίζεσαι, παρά μόνο στο Είναι σου…γυμνός, εκτεθειμένος ο Εαυτός σου, χωρίς καλύμματα, χωρίς άμυνες και προσωπεία. Δεν είναι απλό, είναι όμως αναγκαίο.