16 Σεπτεμβρίου 2015

Η δική Σου Βούληση

Εκεί που νομίζεις πως θα κάνεις κάτι που σχεδίασες, βρίσκεται να κάνεις κάτι άλλο που φαίνεται να ήρθε από το πουθενά. Και είναι ακριβώς αυτό που πρέπει να κάνεις.
Γιατί πάλι δικό σου είναι, αλλά δεν ήρθε από το νου σου...αυτό το γραμμικό, υπολογιστικό κομμάτι που ονομάζεις "εαυτό σου".

Αλήθεια, πόσο ευέλικτοι είμαστε; Πόσο πρόθυμοι να παρατηρούμε τη ζωή, να ρέουμε μαζί της αντί κόντρα σε αυτήν; Οι ερωτήσεις μου είναι ρητορικές...τις απαντάει ο καθένας μας με ειλικρίνεια, μόνο στον Εαυτό του!

Συναισθηματική Κόλαση


Ζεις σε έναν κόσμο δικό σου, πλαστό, σκοτεινό, ψάχνοντας το φως που δεν υπάρχει εκεί.

Αναζητείς την αγάπη και όσο την κυνηγάς, αυτή σου διαφεύγει.

Είσαι κουρασμένη, πικραμένη, πονάς και χάνεσαι στις διαδρομές του νου σου.

Η ευθύνη σού πέφτει βαριά και όλα γύρω σου είναι χαοτικά.

Απλώνεις το χέρι, κάπου να πιαστείς, αλλά κανείς δεν μένει για πολύ εκεί που θέλεις, ενώ αυτοί που αγαπάς έχουν φύγει και δεν γυρνάνε πίσω.

15 Σεπτεμβρίου 2015

Ξυπνάς τα πρωινά;

"Ξυπνάω το πρωί για την δουλειά, τρέχω σαν τρελός να ετοιμαστώ
Βρίζω μέσα στο αμάξι όταν βρω κίνηση στον δρόμο
Πηγαίνω στην δουλειά....όλοι τρέχουμε από δω από κει
Σαν να μας κυνηγάνε.....
Το αφεντικό τον κυνηγά το ρολόι
Να προλάβει όσες περισσότερες παραγγελίες
Για να βγάλει περισσότερα λεφτά.... Νομίζει!
Και μετά σπίτι να ξεκουραστώ λίγο.....
Ίσως κάτι μου ξεφεύγει, αλλά δεν το βλέπω σωστό όλο αυτό... Να ζούμε όλοι μέσα στο άγχος, την αγωνία, τον φόβο για το υπόλοιπο της ζωής μας..."

10 Σεπτεμβρίου 2015

Η θέα από ψηλά



Αυτό που ερωτεύτηκα, με την πρώτη ματιά, ήταν η θέα  από ψηλά... Χρόνια τώρα! Φυσικά, δεν ήμουν προετοιμασμένη για το μεγαλείο μα ούτε και τις προκλήσεις αυτής της δυνατότητας! Κανείς νομίζω δεν είναι, ποτέ!

Τώρα, μετά από δεκαετίες, εμπειρίες και θεάσεις που κόβουν τη λαλιά, το δέος της θέασης από ψηλά παραμένει το ίδιο μαγευτικό, όπως την πρώτη φορά. 

Και η ταλάντευση παραμένει. Σου υπενθυμίζει  (η κίνηση) πως ζεις, αναπνέεις σε ένα σώμα, σκέφτεσαι με ένα μυαλό, αντιλαμβάνεσαι με μία συνείδηση. Ακόμα και άλλος να σταθεί ακριβώς δίπλα σου, αντιλαμβάνεται με μια άλλη, ατομική συνείδηση, τα ίδια, όμως διαφορετικά. 

Δεν βγάζει νόημα ο κόσμος από χαμηλά, με μικροσκοπικές ματιές, τον πειρασμό των αισθήσεων και το βουητό του νου, που όλο τρέχει και ποτέ δε φτάνει πουθενά. Ανά πάσα στιγμή, όλα ανατρέπονται και είναι αδύνατον να γνωρίζεις το λόγο, να ελέγξεις οτιδήποτε ή να προβλέψεις το βίωμα.

1 Σεπτεμβρίου 2015

Διασχίζοντας το Όνειρο


Η ελευθερία έρχεται με κόστος. Κανένας δεν θέλει να πληρώσει το τίμημα με συνειδητή βούληση και ευθύνη, κι έτσι το πληρώνουν ανάποδα: για να παραμένουν σκλαβωμένοι.

Η απαλλαγή από το τίμημα δεν είναι επιλογή, κανείς δεν εξαιρείται. Ούτε να κρυφτούμε μπορούμε από τη Δικαιοσύνη που διέπει τους κόσμους και εμείς ακόμα ανακαλύπτουμε, κατανοώντας τις παρανοήσεις μας (που είναι πάρα πολλές).

Μπορεί να κολυμπάμε στις ψευδαισθήσεις προσωρινά, μπορεί να βαυκαλιζόμαστε είτε για την κουτοπονηριά μας είτε για την υποτιθέμενη αρετή στον συμβιβασμό των κοινωνικών προσταγών μας, όμως ο χρόνος κάνει κύκλους και δεν αντιλαμβανόμαστε πως περνάμε από τα ίδια σημεία.