27 Νοεμβρίου 2014

Ας μιλήσουμε για το φαγητό


….το φλέγον θέμα της σύγχρονης εποχής, μιας που φοβόμαστε το σώμα μας και παραμένουμε θύματα των ορέξεων, των ενστίκτων και των πεποιθήσεών μας.

Αμέτρητες καμπάνιες, μέθοδοι διατροφής, ιδέες και κινήματα, που περισσότερο δεσμεύουν παρά απελευθερώνουν συνειδήσεις…Βιολογικά, ωμά, γενετικά τροποποιημένα, τυποποιημένα, κρεατοφαγία, χορτοφαγία, δεν έχει σημασία, όλα στο ίδιο καλάθι ανήκουν.  Γιατί; Μα γιατί επιμένουμε να ορίζουμε την ύλη ως δημιουργό της πραγματικότητάς μας και να ενισχύουμε πεποιθήσεις που μας θέλουν θύματα και όχι δημιουργούς.

22 Νοεμβρίου 2014

Δεν Θέλω!


Δεν θέλω να εντάξω κανένα παιδί στην κοινωνία! Θέλω να μεγαλώσουν υγιή παιδιά, με καθαρό μυαλό και ανοιχτή καρδιά, που θα αλλάξουν την κοινωνία και θα δημιουργήσουν ένα διαφορετικό κόσμο. Αν η «ένταξη» είναι ο σκοπός και η ελεύθερη δημιουργία πέρα από πλαίσια περιοριστικά είναι παράνομη, τότε επιλέγω να είμαι παράνομη.

Δεν θέλω άλλες επαναλήψεις γνώριμων πεδίων, που προσπαθούν να αναβιώσουν, μέσα από έλλειψη φαντασίας και στεγνής μοιρολατρίας.

Δεν θέλω να ανήκω σε κανένα κίνημα αναβίωσης, κανένα ψέμα που θέλει τη ζωή να λειτουργεί ανάποδα και προάγει το μίσος και την έχθρα. Δεν θέλω να υποστηρίζω οτιδήποτε προσπαθεί, είτε άμεσα είτε πλαγίως, να στερήσει το πολυτιμότερο αγαθό του ανθρώπου, την ελευθερία της δημιουργικής έκφρασης.

21 Νοεμβρίου 2014

Πώς μαθαίνουμε


Μαθαίνουμε βιωματικά… με κανένα άλλο τρόπο. Όμως ελάχιστα κατανοούμε τι σημαίνει αυτό και πώς να ελέγχουμε αυτόν τον βιωματικό τρόπο μάθησης συνειδητά.

Όσο δε αυτή η ασυνείδητη βιωματική διαδικασία εδραιώνεται, από πολύ νωρίς στην παιδική ηλικία, τόσο δυσκολότερο γίνεται να αντιστραφεί αργότερα. Ο λόγος δεν είναι επειδή δεν μπορούμε να το κάνουμε, αλλά όσο παράδοξο και αν ακούγεται, ο πραγματικός λόγος είναι ότι δεν θέλουμε ουσιαστικά!

Μαθαίνουμε να σκεφτόμαστε με ένα συγκεκριμένο, γραμμικό, επιφανειακό τρόπο, καθώς εισερχόμαστε στην υλική πραγματικότητα, ο οποίος εδραιώνεται εύκολα σε όλα τα επίπεδα και τους τομείς: στο οικογενειακό περιβάλλον, στην κοινωνία, στο σχολείο, στις σχέσεις μας, παντού.

18 Νοεμβρίου 2014

Εκτός Ορίων


Οι άνθρωποι φοβούνται να βρίσκονται «εκτός ορίων»: να υπάρχουν αυθεντικοί, απρόβλεπτοι, καινούργιοι, κάθε στιγμή, στη ζωή τους. Το φορτίζουν όλο αυτό με σενάρια επιστημονικής φαντασίας, που συμπεριλαμβάνουν τα τέρατα, τις σκοτεινές δυνάμεις, όλα όσα εκπαιδεύτηκαν να φοβούνται και να καταλογίζουν στον εαυτό τους.

Προσπαθούν απεγνωσμένα να διατηρήσουν τα όρια, να υπάρχουν προβλέψιμοι, οι ίδιοι, «σταθεροί», όπως όρισαν ότι θέλουν να αντιλαμβάνονται «τον εαυτό τους»… ουσιαστικά το κατασκεύασμα που έκλεισαν σε συγκεκριμένες ιδιότητες, πεποιθήσεις και πρακτικές, που τους εξασφαλίζει το γνώριμο, το οικείο, το ασφαλές της «γνώσης».

12 Νοεμβρίου 2014

Ασήμαντη καθημερινότητα


Νομίζεις ότι η ζωή σου είναι ασήμαντη. Και είναι τόσο ψέμα αυτό!

Νομίζεις ότι η ουσία είναι αλλού, και εκεί, στο «αλλού» την ψάχνεις.

Διαβάζεις, μορφώνεσαι, πληροφορείσαι, παρακολουθείς διάφορους και διάφορα, μα συνεχίζεις να ψάχνεις όλα όσα σου διαφεύγουν ακόμα και καίνε – απρόσκλητα – τα σωθικά σου.

11 Νοεμβρίου 2014

Όλα όσα δεν ήθελες επιστρέφουν…


Και εκεί που θεράπευσες, ξεπέρασες, έλυσες, τσουπ! Εμφανίζονται όλα ξανά. Πιο ισχυρά, ίσως διαφορετικά, αλλά πάλι τα ίδια συμπτώματα, παρόμοιες καταστάσεις και σε ρίχνουν πάλι στα ίδια, με πριν. Μόνο που είναι χειρότερα…

Η ίδια ασθένεια, μια παρόμοια σχέση, άλλη μια αποτυχία… ό,τι ήταν πριν, είναι ξανά…

Μα πώς είναι δυνατόν;

Όλα τα συναισθήματα παρελαύνουν ξανά, ακόμα πιο ισχυρά. Τα είχες κάνει όλα, όπως έπρεπε, όπως όφειλες. Γιατί πάλι; Γιατί εσύ; Ποιος θεός σε τιμωρεί; Ποια ζωή σε αδικεί;

Τι πήγε στραβά; Τι δεν έκανες; Τι δεν κατάλαβες; Γιατί βρίσκεσαι πάλι πίσω σε μια άλλη περιπέτεια που φαίνεται να μην έχει τελειωμό;

8 Νοεμβρίου 2014

Οι κοντινές μας σχέσεις



Αυτές που είναι οι σημαντικότερες.
Αυτές που υποφέρουν περισσότερο.
Αυτές που είναι οι δυσκολότερες…

Γιατί εκεί βλέπουμε τον εαυτό μας καλύτερα.
Γιατί εκεί δοκιμάζεται η γνώση και η άγνοιά μας.
Γιατί εκεί λυτρώνουμε και τον εαυτό μας και τον άλλον ταυτόχρονα.

Οι οποιεσδήποτε σχέσεις πέφτουν σε αυτήν την κατηγορία:
Οι γονεϊκές
Οι αδελφικές
Οι ερωτικές
Είναι οι κοντινότερες σχέσεις μας, ο πρώτος εξωτερικός κύκλος του Είναι μας.

4 Νοεμβρίου 2014

Αυτοματισμός: η μεγαλύτερη ασθένεια


Όλοι την έχουμε, λίγο πολύ. Οι περισσότεροι δεν το αναγνωρίζουμε, απλά! Λειτουργούμε παρορμητικά, ενεργούμε σπασμωδικά και πυροσβεστικά, σπαταλάμε το χρόνο και κυνηγάμε ψευδαισθήσεις. Άλλο τα λόγια, άλλο η πράξη. Η πράξη, πονάει λίγο περισσότερο και έχουμε μάθει να μην κοιτάμε ό,τι πονάει.

Ο αυτοματισμός είναι σύμπτωμα, όχι η αιτία της ασυνείδητης ύπαρξής μας. Γι’ αυτό και δεν αντιμετωπίζεται ριζικά, δεν εξουδετερώνεται αποτελεσματικά, δεν αλλάζουμε τίποτα ουσιαστικά. Επειδή είμαστε εστιασμένοι στο σύμπτωμα.

3 Νοεμβρίου 2014

Όσα κρύβονται…


Γιατί αναζητούμε το φως, τον ήλιο;
Επειδή αποφεύγουμε το σκοτάδι μέσα μας.

Γιατί αναζητούμε ανθρώπους, την επικοινωνία;
Επειδή φοβόμαστε τον εσωτερικό, χαοτικό και επιβλητικό μονόλογο του νου μας.

Γιατί έχουμε ανάγκη τη διαφυγή στη φύση, στην ύπαιθρο, στα ωραία, «ενεργειακά» μέρη του πλανήτη;
Επειδή αρνούμαστε τη σύνδεση με την εσωτερική, αληθινή, πολύπλευρη, ποικιλόμορφη, ενεργειακή φύση μας.