Έχω δει πολλά άρθρα , με αυτόν ή παρόμοιο τίτλο, όλα όμως, με απογοητεύουν μετά την τρίτη ή τέταρτη γραμμή. Γιατί;
Γιατί δεν αγγίζουν την ουσία του θέματος. Γιατί αναφέρονται σε συμπεριφορές και στρατηγικές που αν και αντιμετωπίζουν (προσωρινά) το σύμπτωμα, εντούτοις, δεν λύνουν το πρόβλημα, ούτε για τα παιδιά αλλά ούτε για τους γονείς.
Το αριχκό δόγμα είναι να ΘΕΛΕΙ το παιδί να πηγαίνει σχολείο... οπότε, πώς να το κάνουμε "να θέλει". Κάθε αφορμή όμως, αποτελεί πάντα μια ευκαιρία να δούμε βαθύτερα, πιο ουσιαστικά, να πάμε στην "καρδιά" ενός άλλου, αθέατου προβλήματος.
Γιατί δεν αγγίζουν την ουσία του θέματος. Γιατί αναφέρονται σε συμπεριφορές και στρατηγικές που αν και αντιμετωπίζουν (προσωρινά) το σύμπτωμα, εντούτοις, δεν λύνουν το πρόβλημα, ούτε για τα παιδιά αλλά ούτε για τους γονείς.
Το αριχκό δόγμα είναι να ΘΕΛΕΙ το παιδί να πηγαίνει σχολείο... οπότε, πώς να το κάνουμε "να θέλει". Κάθε αφορμή όμως, αποτελεί πάντα μια ευκαιρία να δούμε βαθύτερα, πιο ουσιαστικά, να πάμε στην "καρδιά" ενός άλλου, αθέατου προβλήματος.
Δεν εξαντλείται φυσικά ούτε αυτό, ούτε οποιοδήποτε άλλο θέμα μέσα από ένα άρθρο, αλλά εύχομαι το παρόν να βοηθήσει προς μια άλλη κατεύθυνση, μια νέα, αόρατη ίσως οπτική.